In de huidige maatschappij zijn diverse zorgelijke ontwikkelingen te signaleren. Er is sprake van polarisatie en ‘framing’, er zijn allerlei misverstanden en regelmatig duikt nepnieuws op. Waarheid en liefde worden vaak van elkaar losgemaakt en Bijbelse waarheden worden weggewuifd onder het motto van tolerantie, liefde en ‘inclusiviteit’.
In dit artikel zal worden ingegaan op het zeer actuele thema homoseksualiteit. Er zijn namelijk zowel in de samenleving als op het christelijk erf enkele nieuwe ontwikkelingen (het zegenen van homoseksuele relaties, verbieden van ’homoconversietherapie’, etc.) die aandacht vragen, mede omdat vanwege grote verschillen in opvatting (ook onder christenen) daarover veel verwarring bestaat. Daarom is het nuttig om vanuit Gods Woord een helder (in)zicht te hebben.
Vooraf wil ik benadrukken dat ik vanuit bewogenheid over de bestaande problematiek een en ander vanuit de Bijbel wil beoordelen. Dus het gaat beslist niet om het veroordelen van mensen, maar om het helpen de weg te wijzen naar een Bijbelse oplossing.
Houding
Ook al behoort ieder mens met aandacht en liefde te worden bejegend en dus niet verworpen of afgewezen te worden, toch is de vraag van lhbti’ers wel begrijpelijk of er voldoende veiligheid en acceptatie is in kerken en christelijke organisaties voor mannen en vrouwen die worstelen met de eigen seksuele oriëntatie. Daarom is het noodzakelijk en goed dat men begrip heeft voor hun nood, en dat men met pastorale bewogenheid aandacht voor hen heeft en eerlijke gesprekken met hen voert. In het verleden is dat helaas niet of te weinig gebeurd.
Men moet er echter voor oppassen dat men onder een ‘veilig klimaat’ verstaat dat homofilie en homoseksualiteit als normaal worden beschouwd, en dat men gaat accepteren en zelfs goedpraten wat God niet bedoeld heeft. Immers, er is toch alleen echte veiligheid als men leeft volgens Gods heilzame leefregels! God wil herstellen! Juist daarom mag en moet steeds de Bijbelse visie en weg genoemd worden en doen wij als kinderen van God er goed aan ons eraan te houden. Er moet worden voorkomen dat wij onder invloed komen van de tijdgeest die zich niet meer wil stellen onder het gezag van Gods Woord, want als de kerk meegaat met die tijdgeest, dan verliest zij haar geloofwaardigheid. Helaas zien we dat veel christenen het Woord loslaten.
Misverstanden
Over homofilie en homoseksualiteit bestaan diverse misverstanden. Zo wordt vaak geen onderscheid gemaakt tussen a) homofilie en b) homoseksualiteit.
a) Homofilie is de seksuele gerichtheid op iemand van hetzelfde geslacht. Het is geen zonde of lichamelijke ziekte, maar een gebrokenheid (die dus geen deel is van onze kern-identiteit) als gevolg van de zondeval. Het is een misvatting om te denken dat God de mens heeft geschapen mét homofiele neigingen.
b) Homoseksualiteit betreft (de keuze voor) homoseksuele praxis, wat de Bijbel wél zonde noemt, want het is tegen Gods wil, omdat dit gedrag het probleem van de mens met een homofiele gerichtheid niet oplost. Integendeel zelfs.
Ook al is de Bijbel mijns inziens duidelijk over het afwijzen van de homoseksuele praxis, toch proberen zelfs ook christenen het met diverse drogredenen goed te praten. Oprechte christenen die een Bijbelse visie hebben op homoseksualiteit (bijvoorbeeld de ondertekenaars van de Nashvilleverklaring) worden ten onrechte weggezet als homohaters of homofobe haatpredikers. Echter, het enige wat zij willen, is waarschuwen voor de groeiende acceptatie (ook onder christenen) van de homoseksuele levensstijl, als gevolg van het loslaten van het Woord van God. Gods heilzame geboden worden opgevat als beperkend en beknellend, terwijl deze juist zijn gegeven voor bescherming en vrijheid, zelfs eeuwige vrijheid! Bedacht mag worden dat wij als christenen ertoe bestemd zijn en ervoor mogen kiezen te veranderen naar het beeld van Jezus Christus (Rom. 12:2; 1 Joh. 5: 18).
Verzet
Niet alleen zijn er misverstanden, ook zien we een toenemend verzet tegen Gods heilzame Woord. De Jezuïet Wim Smeets schreef: „De Rooms-Katholieke Kerk heeft recht op haar eigen moraal. Maar als die moraal leidt tot een intolerante opstelling, dan moet men zich daartegen verzetten.” Dan is mijn vraag: is God dan intolerant als Hij vanuit Zijn liefde en voor ons bestwil bepaalde zaken afwijst? Toen de Nashvilleverklaring openbaar werd, was de selectieve verontwaardiging groot, ook al stond er niets in wat strijdig is met Gods Woord. Kennelijk zijn velen weerspannig en willen niet meer luisteren naar wat God zegt.
Sommige lhbti’ers vinden dat in een christelijke kerk alle mensen even welkom moeten zijn en dat daarom ook alle relaties gelijke rechten moeten hebben. Wie daar niet in meegaat, is dan niet ‘inclusief’ (een soort modewoord) maar discrimineert. Een lesbienne wil dat haar lesbische relatie in de kerk net zo beoordeeld wordt als een heterorelatie, want anders is er sprake van discriminatie. Dat laatste is een vaak gebruikt, maar vals argument. Want van discriminatie kan alleen sprake zijn als het plaatsvindt op basis van verkeerde normen. Als je op basis van goede ethische en Bijbelse normen onderscheid maakt (zelfs: moet maken!) kan er geen sprake zijn van discriminatie. Elk mens, en dus ook de homofiele medemens mogen en moeten wij met de liefde van Christus tegemoet treden.
In Hongarije is in juni vorig jaar een wet aangenomen die de straf op pedofilie verhoogt, en verbiedt dat kinderen onder de 18 jaar via school of media geconfronteerd worden met promotie van homo- en transseksualiteit. Velen lopen te hoop tegen wat ten onrechte een anti-homowet wordt genoemd. Maar waarom zou men de genoemde promotie niet mogen verbieden terwijl men in ons land ‘homoconversietherapie’ bij jongeren wél wil verbieden (zie onder). En we mogen toch ook bijvoorbeeld rook- en alcoholreclame verbieden?
De homofiele dominee Wielie Elhorst zegt dat je homo’s niet mag zien als mensen met een afwijking. Lhbti’ers vinden dat het gewoon oké is zoals zij zijn, en als je daar anders over denkt, dan is dat beledigend. Uiteraard moeten we medemensen niet verwerpen, maar we kunnen hetgeen God niet zo heeft bedoeld toch niet als ‘normaal’ beschouwen, want daarmee helpen we de ander niet. Dat wij als mensen mogen herstellen, geldt toch voor iedere mens (homo of hetero)?
Schijnoplossingen
Een probleem van veel kerken is dat men vaak geen raad weet met homofilie, omdat men de oplossing niet kent of er niet in gelooft. Hooguit wijst men op de optie van celibatair leven zonder perspectief te bieden. En uit onmacht om homo’s te helpen zoals God het in Zijn Woord aangeeft, gaan er stemmen op om homorelaties en homohuwelijken (in) te zegenen als een vermeende oplossing voor de nood van homo’s. Ondanks het verbod van het Vaticaan daartoe, willen ruim 2600(!) Duitse rooms-katholieke priesters dit toch doen onder het motto: „Want we zijn toch geroepen om mensen vrijheid te geven?” Ook de Gereformeerde Kerk vrijgemaakt van Utrecht-Noord-West gaat in het vervolg huwelijken van twee mensen van hetzelfde geslacht inzegenen. Ik geloof best dat men vanuit bewogenheid wil helpen, maar dat moet men dan niet doen met het toestaan van de homoseksuele praxis en het ‘homohuwelijk’.
Als God in Zijn Woord homoseksualiteit (net zoals elke andere zonde) afwijst, dan wijst God niet de mens af, maar de daden, omdat die tot schade zijn van de mens. Daarom kan God nooit iets zegenen dat tegen Zijn heilige wil ingaat (Gal. 5:16,17).
Bijbelse oplossing
De homofiele gerichtheid is een gebrokenheid die niet hoort bij de mens zoals hij oorspronkelijk geschapen is. De nodige strijd tegen de zonde betekent ook een strijd tegen de homoseksuele gevoelens. En het verlangen van een christen is om hiervan verlost te worden. Dit zal gebeuren (net als met alle zondige gevoelens) als wij voor eeuwig met Christus mogen zijn. Dit kan, door de kracht van de Heilige Geest (Rom. 8:13b), in een proces van toewijding en heiliging, al in dit leven beginnen. God heeft Zijn Heilige Geest toch niet voor niets gegeven? De visie die ik in een eerder artikel heb weergegeven, wordt bevestigd door het indrukwekkende boek van de Amerikaanse psychiater Jeffrey Satinover en het levensverhaal van Richard Oostrum.
Verbod op hulpverlening
Het kan verkeren. Vroeger was de homopraxis in ons land nog strafbaar, maar als je nu zegt dat de Bijbel deze praxis afwijst, dan kun je daarop worden aangevallen. Nu worden op basis van o.a. misverstanden pogingen ondernomen om juist wat de Bijbel aanbiedt als oplossing te gaan verbieden. Medio vorig jaar is zowel in Duitsland als in ons land het bij wet gaan verbieden van de zgn. homogenezing of homo-conversietherapie (het COC spreekt in het AD van 29 mei 2021 van kwakzalverij) zeer actueel geworden. Op 14 februari 2022 werd het voorstel voor de initiatiefwet ‘homogenezing’ gepresenteerd. Roelof Ham wijst op een aantal problemen en tekortkomingen („geen goede omschrijving van begrippen, geen gedegen onderzoek, slechts een ideologische lading”) van deze wet waardoor het zijn doel mist. Ook Fountain en Derks wijzen daarop, alsmede op deze website Laurens van der Tang en ds. Van Reenen. Dat betekent overigens niet dat er geen misstanden zijn (geweest), maar deze wet is in het bestrijden daarvan het verkeerde middel.
Men zegt dat homofilie geen ziekte is (dus kan er van genezing geen sprake zijn) en dat de geaardheid van homo’s niet kan worden veranderd omdat ze zo geboren zijn. Homofilie is inderdaad geen fysieke ziekte, en de vaak gebezigde term ‘homogenezing’ is dus onjuist, maar men ziet over het hoofd dat het bij homofilie (en ook genderdysforie) niet gaat om een aspect van de (kern)identiteit. Uit onderzoek blijkt dat bij een significant deel van de Nederlanders sprake is van fluïditeit in seksuele gerichtheid. Het „beperken of verbieden van counseling aan hen die een seksuele verandering ervaren of die dat willen onderzoeken in de richting van heteroseksualiteit, is willekeurig, onrechtvaardig en discriminerend.” Het is bovendien onjuist om te veronderstellen dat de ‘geaardheid’ van homo’s bij de geboorte altijd al aanwezig zou zijn, want een homofiele gerichtheid kan ook later ontstaan als een ontwikkelingsstoornis. En het is pertinent onjuist om te denken dat het niet te veranderen zou zijn.
Vanuit bijbels perspectief bezien gaat het om een gerichtheid die niet bij de mens hoort, en waarvan men mijns inziens in beginsel bevrijd kan worden door de kracht van de Heilige Geest (al realiseer ik me dat hier onder Bijbelgetrouwe christenen verschillend over wordt gedacht). Het gaat dus helemaal niet om vermeende onderdrukking, maar juist om bevrijding. Immers, bij God is ieder welkom, maar vanuit Zijn liefde wil Hij dat ieder tot zijn of haar doel komt. Vergelijk de gemeente of de kerk met bijvoorbeeld een ziekenhuis. Elke patiënt (wat hij/zij ook heeft) is hartelijk welkom, maar het is wel de bedoeling dat de patiënt zo goed mogelijk herstelt.
Niet meten met twee maten
Wat toch wel opmerkelijk is, is dat men de zogenaamde homoconversietherapie afwijst of zelfs wil verbieden, maar de zeer dure ‘transitie-operatie’ van transgenders niet, terwijl dat geen wezenlijke oplossing is en zelfs ook verminking met zich meebrengt. Jeno Sebök zegt zeer terecht: „Zolang mensen die dat willen, zich medisch van geslacht willen laten veranderen, moet het ook mogelijk zijn dat homo’s die dat zelf willen, voor zich laten bidden om van geaardheid te veranderen. Anders meten we met twee maten.”
Wat nu?
Gezien diverse ontwikkelingen in onze tijd is meer dan ooit geestelijke ‘dijkbewaking’ nodig tegen de opkomende vloed van ongeloof en verzet tegen Gods Woord. Ik heb hierboven al op het een en ander gewezen. Wat een gevolg is van de zondeval, en dus niet naar Gods wil, moet kennelijk als normaal worden beschouwd, want anders discrimineer je. Dat men aandacht en begrip vraagt, is op zich goed, maar dat kan men beter op andere manieren doen.
Wat zal onze (christelijke) opstelling in de toekomst moeten zijn? Allereerst denk ik dat wij erop bedacht moeten zijn dat de duivel steeds feller zal rondgaan om te verslinden wie hij kan misleiden (1 Petr. 5:8). Steeds meer mensen kennen het Woord van God niet, of geloven het niet met hun hele hart. De misleiding van de leugen doet zich overigens voor als een mix van halve waarheden (door bepaalde feiten en nuances achter te houden) en hele leugens. Mede door individualisering denkt men alleen aan zichzelf, en ziet men de ander als tegenstander. Men is vaak niet eens bereid om te luisteren naar argumenten van anderen, die bij voorbaat in een bepaald hokje worden geplaatst en verketterd. Als wij Jezus willen volgen, zullen wij net als Hij niet begrepen en door sommigen zelfs gehaat worden.
Wat een nood is (bijv. genderdysforie, homofilie) en waarvoor God in Zijn Woord een oplossing aanbiedt, wordt door de boze misbruikt om Gods heilzame scheppingsorde te ondermijnen. En dat wat niet naar Gods wil is, als goed wordt gezien en moet worden geaccepteerd (Jes. 5:20). Ja, zelfs is het denkbaar dat de Bijbel als een ‘discriminerend’ Boek wordt gezien, omdat daarin man en vrouw, zoon en dochter, worden onderscheiden, of dat hij moet worden aangepast. Bij de besproken thema’s zijn er grote verschillen qua inzicht, en moet worden geconstateerd dat sommige christenen en christelijke instanties een knieval hebben gedaan voor de druk van de tijdgeest. Hoe komt dat, ondanks het feit dat ze dezelfde Bijbel hebben? Is er twijfel, angst voor verguizing en vervolging? Alleen wie werkelijk de prijs voor de waarheid wil betalen, zal de waarheid (en vrijheid) vinden. Maar als men de door God gegeven uitweg, namelijk verlossing van de overheersing van homofiele gevoelens door de kracht van de Heilige Geest, niet kent of niet gelooft, dan gaat men uit machteloosheid zijn ‘toevlucht’ nemen tot het goedpraten van en accepteren wat de wereld ons dicteert.
Omdat Gods waarheid voor ons als christenen ertoe doet, en het fundament van ons handelen is, is het van groot belang dat we de waarheid van Gods Woord blijven vasthouden omdat alleen dat tot ons heil is en werkelijk vrij maakt. We moeten uiteraard bewogen zijn met de nood van medemensen en hen liefhebben, maar óók de waarheid liefhebben, want die geeft zicht op zowel de oorzaak als ook op de oplossing van problemen.
Om op het rechte (geloofs)pad te kunnen blijven, zijn toewijding en soms radicale keuzes van groot belang. Wanneer men in Woord en Geest geworteld is, zal men in de toekomst stand kunnen houden. Door de leiding en kracht van de Heilige Geest is het mogelijk te leven naar de wil van God, en mogen wij als kinderen van God opgroeien tot zonen en dochters Gods die gelijkvormig aan Jezus mogen worden en de werken van Hem zullen gaan doen, tot bevrijding van de schepping (Rom. 8:14 en 19). Góds waarheid zal werkelijk vrijmaken (Joh. 8:32).
Dit artikel is een gedeelte van het artikel Ontwikkelingen rond genderdysforie en homofilie in het licht van de Bijbel, verschenen in het Promise Magazine van oktober 2021.
Gepubliceerd: 20-05-2022
