De uitzendingen van Nieuwsuur vormen de neerslag van een onderzoek dat de afgelopen maanden is uitgevoerd. Werkgroep Struggel werkte hieraan mee vanuit de overtuiging dat ons verhaal gehoord mag worden. Ook moet er ruimte zijn voor kritische vragen.
Tegelijkertijd waren we terughoudend: in hoeverre zou Nieuwsuur bereid zijn ons verhaal recht te doen? Na het bekijken van de uitzendingen concluderen we dat vooral verschillende levensbeschouwingen tegenover elkaar zijn gezet, met beperkte ruimte voor hoor en wederhoor. Opvallend is bovendien dat reflectie alleen werd gevraagd aan deskundigen die de verhaallijn van Nieuwsuur ondersteunen.
Veiligheid en geborgenheid
De vragen rond seksuele ontwikkeling zijn echter in wezen niet verschillend voor seculiere of religieuze jongeren. Alle jongeren hebben ruimte en veiligheid nodig om hun vragen te stellen en antwoorden te zoeken. Voor jongeren met LHBT-gevoelens kan dit extra complex zijn. Zij ervaren vaak geslotenheid en isolement en dragen hun worsteling in stilte. Dit speelt niet alleen op reformatorische scholen en in kerken, maar ook onder jongeren met andere levensbeschouwingen. Tegelijk rust er, vanuit de Bijbelse opdracht om zorg te dragen voor onze naaste, een bijzondere verantwoordelijkheid op reformatorische scholen om er juist ook voor deze jongeren te zijn.
Die verantwoordelijkheid is de afgelopen jaren nadrukkelijk onderkend. Scholen zoeken naar manieren om hier invulling aan te geven, en Werkgroep Struggel draagt daaraan bij via gastlessen. Ons doel is om het gesprek over homoseksualiteit in de klas te voeren, waarbij respect en sociale veiligheid belangrijke uitgangspunten zijn. In een klaslokaal moet iemand kunnen zeggen: “ik ben homo” of “ik ben lesbisch”, zonder dat dit leidt tot lacherigheid of afwijzing. Gezin, kerk en school zouden juist steun en geborgenheid moeten bieden. Precies dat is waar Struggel naar streeft: dat jongeren met homoseksuele gevoelens zich verbonden weten met het netwerk waarin zij leven en opgroeien.
Richting geven
Veiligheid en geborgenheid bieden betekent echter niet dat richting overbodig is. Jongeren zijn op zoek naar antwoorden, en niet alle antwoorden zijn gelijkwaardig. We merken dat veel jongeren goed op de hoogte zijn van de verschillende visies op homoseksualiteit en relatievorming. Vaak kennen ze mensen die hun reformatorische wortels hebben losgelaten. Dat roept vragen op: is het werkelijk mogelijk om naar de Bijbelse norm te leven? En hoe ziet dat er in de praktijk uit?
Bijbelse rolmodellen nodig
In de uitzendingen van Nieuwsuur werd benadrukt dat er behoefte zou zijn aan rolmodellen uit de reformatorische gezindte die een homoseksuele relatie zijn aangegaan. Wat echter buiten beeld bleef, is de veel vaker gestelde vraag of een leven volgens de Bijbelse norm – in onthouding – vol te houden is. Hoe blijft iemand daarin staande? En wie zijn de mensen die daarvoor kiezen?
Wanneer jongeren deze vragen tijdens gastlessen stellen, antwoorden we eerlijk dat dit alleen mogelijk is uit liefde tot de Heere. Het is geen gemakkelijke weg, maar wel degelijk een begaanbare. De Heere leidt ons leven en alles wat ons daarin overkomt – vreugde en strijd, vreugdevolle momenten en zaken die schuren met of haaks staan op onze verlangens – werkt uiteindelijk mee ten goede. Dat betekent niet dat er geen verdriet meer is of vragen blijven, maar wel dat er een Bijbels perspectief is dat richting geeft en houvast biedt.
Gemiste kans
Juist dat perspectief ontbreekt in de uitzendingen. Daardoor laten ze voor ons een onbevredigend gevoel achter. Er is een verhaal verteld, maar ons doel en onze missie zijn nauwelijks belicht. Dat is een gemiste kans. Bedoeld of onbedoeld wordt zo de indruk gewekt dat sommige verhalen belangrijker of waardevoller zijn dan andere. Dat vinden wij een zorgwekkende ontwikkeling.
Wij hopen dat toekomstige berichtgeving meer ruimte geeft aan de breedte van dit gesprek en ook het Bijbelse perspectief recht doet. Alleen zo ontstaat een eerlijk en volledig beeld. Ondertussen blijven wij ons inzetten om jongeren niet alleen veiligheid en steun te bieden, maar ook richting en hoop. Want ieder jongere verdient het om zich gezien en gedragen te weten en te horen dat leven naar Gods Woord écht leven is.
Werkgroep Struggel bestaat uit mannen die worstel(d)en met homoseksuele gevoelens. Zij verzorgen presentaties en gastlessen.
