6 MAART 2020 | TIM SAVAGE
De man als echtgenoot is een van Gods mooiste uitvindingen, geschikt om een helder licht in Gods wereld te laten schijnen. Hij is geroepen om zijn omgeving te verlichten. Hoe? Door in zijn huwelijk de uitstraling van Gods eigen heerlijkheid te weerspiegelen.
Weinig echtgenoten begrijpen volledig de ware aard van hun roeping; in plaats daarvan stellen ze zich voor om zich aan hun vrouw te verbinden enkel en alleen voor de genoegens van romantische liefde, gemeenschappelijke interesses en het grootbrengen van kinderen. Tot op zekere hoogte is dit terecht, maar het huwelijk omvat veel meer dan wederzijdse vervulling. De Bijbel laat zien dat man en vrouw zich verenigen voor een doel dat boven henzelf uitstijgt: het verspreiden van Gods glorie in een duistere wereld. En het is vooral de man die geroepen is om die glorie aan te wakkeren.
Geen grotere opdracht
Met dat doel voor ogen schrijft de apostel Paulus een opmerkelijk gebod voor: ‘Mannen, heb uw eigen vrouw lief, zoals ook Christus de gemeente liefgehad heeft en Zich voor haar heeft overgegeven’ (Ef. 5:25). Echtgenoten moeten hun vrouwen dezelfde soort liefde geven als Christus gaf aan de leden van zijn gezin, de gemeente. Er kan geen grotere opdracht zijn dan dat.
Echtgenoten moeten hun vrouwen dezelfde soort liefde geven
Wie kan de zelfopofferende liefde van Christus peilen? Deze overbrugt een oneindig brede kloof, die enerzijds zijn oorsprong vindt in hemelse volmaaktheid en die anderzijds afdaalt naar de diepe verdorvenheid van Golgotha. Geen wonder dat Paulus bidt om kracht om de breedte, de lengte, de diepte en de hoogte ervan te begrijpen (Ef. 3:18). En mannen bevinden zich in een unieke positie om deze weergaloze liefde te kennen en om vervolgens hun vrouwen in staat te stellen deze ook te kennen.
De volheid van Christus’ liefde
Maar hoe is het mogelijk om zo’n grote liefde over te brengen? Niet elke man kan dat. Maar God geeft aan christelijke mannen een speciale gave. Gezuiverd van de zonde door het bloed van Jezus, worden ze geschikt gemaakt voor de inwoning door Christus. En als Christus in mannen woont, verandert Hij hen naar zijn Eigen Beeld, van het ene stadium van heerlijkheid naar het volgende (2 Kor. 3:18), waarbij Hij zijn liefde in hun harten doet wortelen (Ef. 3:17). Door het inwendige werk van de Geest kunnen christelijke echtgenoten putten uit het grote reservoir van de liefde van Christus en die liefde in overvloedige mate doorgeven aan hun vrouwen.
Liefhebben in drie fasen
Dus hoe ziet deze liefde eruit? We moeten ons richten op Jezus zelf, wiens liefde zich in drie fasen ontwikkelt.
1. De liefde kijkt diep.
Ten eerste, de liefde van Christus kijkt diep. Hij bekijkt ons met röntgenogen, kijkt dwars door ons uiterlijke vernis heen en kijkt in onze harten. Daar identificeert Hij ons grootste probleem: door ons zondige negeren van God zijn we gescheiden van onze Schepper.
Op dezelfde manier kan een man waarin Christus woont hetzelfde leren met betrekking tot zijn vrouw, waarbij hij de Heere biddend vraagt om hem duidelijk te maken wat haar ten diepste beweegt, wat haar houding en gedrag verklaart, wat haar vreugde brengt, wat haar verdriet uitlokt en vooral wat haar diepste behoefte is. Dat is de liefde van Christus in een man: het is een liefde die diep kijkt.
2. Liefde handelt snel.
Ten tweede, de liefde van Christus handelt snel. Hij onderzoekt niet alleen onze harten en onderkent onze noden, maar Hij onderneemt ook snel actie om er iets aan te doen. Terwijl Hij het niet als roof beschouwd heeft om aan God gelijk te zijn, deed Jezus juist het tegenovergestelde: Hij gaf Zichzelf. In zelfopofferende liefde dient Hij ons precies in onze diepste nood (Fil 2:6-7).
Op dezelfde manier ziet een man in wie Christus woont de noden van zijn vrouw als veel dringender dan de zijne. ‘Ik ga haar problemen aanpakken voordat ik met die van mezelf begin.’ ‘Ik ga mijn belangen parkeren terwijl ik die van haar ga behartigen.’ Dit is de liefde van Christus in een man: het is een liefde die snel handelt.
3. Liefde geeft zichzelf helemaal
Ten derde, de liefde van Christus geeft zichzelf helemaal. Hij onderkent onze grootste nood en doet er iets aan. Maar daar houdt Hij niet op: ‘Hieraan leerden wij de liefde kennen, dat Hij voor ons Zijn leven heeft gegeven’ (1 Joh. 3:16). Om onze grootste nood op te lossen, om ons te verlossen van onze zonden, liet de vorstelijke Koning van de hemel zijn ledematen en hart openrijten op de balken van een schandelijk kruis. Hij gaf zichzelf volledig.
Voor een man is het belangrijk om te zien wat een vrouw nodig heeft; het is een ander ding om er iets aan te doen. En het is nog weer een ander ding om dat te doen wat nodig is om haar noden op te lossen, zelfs zover dat hij daar zijn leven voor wil neerleggen. Dit is de liefde van Christus in een man: het is een liefde die zichzelf volledig geeft.
Een christelijke man stelt zijn eigen leven op het tweede plan
Kortom, een christelijke man stelt zijn eigen leven op het tweede plan om dat van zijn vrouw op de eerste plaats te stellen. Hij behandelt haar leven als was dit het zijne. Hij maakt haar leven, haar behoeften, haar interesses, haar verdriet, haar vreugde tot zijn eerste zorg.
De liefde van het kruis navolgen
Vandaar dat de enige instructie die Paulus aan mannen geeft – ‘Mannen, heb uw vrouwen lief, zoals ook Christus de gemeente liefgehad heeft’ (Ef. 5:25) – nauwelijks radicaler zou kunnen zijn. Om die kruisvormige liefde te laten zien; om het leven van je vrouw op je te nemen en tot je eigen leven te maken – om diep te kijken, snel te handelen en je helemaal te geven – is een liefde die ver boven de aspiraties van de meeste mannen uitstijgt.
Toch is deze liefde voor Paulus nog radicaler. Wat de liefde van Christus voor ons opriep was, opmerkelijk genoeg, niet onze inherente aantrekkingskracht, maar onze natuurlijke gebreken. Het was onze vuile bagage, ons smerige verleden, onze irritante tegenstrijdigheden, ons egoïsme en onze zonde die Hem bewoog om zijn leven voor ons te geven.
Een man in wie de liefde van Jezus leeft, zal investeren in zijn vrouw, niet vanwege haar aantrekkelijke eigenschappen, maar vanwege haar vermoeiende gewoontes. Het zijn haar vervelende lasten die hij op zich zal nemen en tot de zijne zal maken. Zoals C.S. Lewis in The Four Loves opmerkte, is dit amper de echtgenoot ‘die we allemaal zouden willen zijn’; het is veeleer degene wiens huwelijk ‘het meest op een kruisiging lijkt; wiens vrouw het meest ontvangt en het minst geeft, hem het meest onwaardig is, en met haar aard het minst waard is om lief te hebben’. Een christelijke man neemt de dingen die zijn bruid belasten op zijn schouders – haar onzekerheden, haar wisselende stemmingen, haar heetgebakerde karakter, haar knagende schuldgevoelens, haar hardnekkige angsten, haar zonde. Hij geeft zich over om haar te dragen.
Twee belangrijke motieven
Wat zou een man motiveren om zichzelf zo te verloochenen? Twee buitengewone werkelijkheden.
1. Gods heerlijkheid
Ten eerste is er de verzekering dat de uiting van de huwelijkse liefde heerlijkheid zal brengen aan God. Wat is er mooier voor de afgestompte ogen van de wereld dan een man te zien die zijn vrouw waardigheid geeft door zichzelf te geven en te investeren in haar welzijn? De kinderen die in dat huwelijk geboren worden, de buren die een huis in hetzelfde doodlopende straatje hebben, de collega’s die getuige zijn van die liefde – iedereen zal geraakt en mogelijk zelfs veranderd worden door het zichtbaar worden van dit ene ingrediënt waar onze zelf-geobsedeerde maatschappij naar verlangt: de zelfopofferende liefde. Een glimp hiervan opvangen in de houding van een man naar zijn vrouw zal de bron van die liefde, God zelf, verheerlijken.
Wat is er mooier voor de afgestompte ogen van de wereld dan een man te zien die zijn vrouw waardigheid geeft door zichzelf te geven en te investeren in haar welzijn?
2. Haar schoonheid
Ten tweede, een man die van zijn vrouw houdt alsof haar leven het zijne is, bewijst zichzelf geen slechte dienst. Zo’n liefde houdt een spectaculaire belofte in. Zoals Christus’ liefde de gemeente verandert, zo transformeert de liefde van Christus in een man zijn vrouw. Dit tilt haar boven het middelmatige uit, reinigt haar van eerdere smetten en van elke rimpel en maakt haar heilig en smetteloos (Ef. 5:26-27). Zoals een man al snel zal ontdekken, is dat zijn vrouw niet verbetert door zijn correcties of kritiek, maar door de zelfopofferende liefde. Zoals Lewis het eenvoudigweg zei: ‘Hij vindt haar niet mooi, maar hij maakt haar mooi.’ Dit is allesbehalve een lastige plicht, want dan komt de zelfopofferende liefde ten goede aan de man: ‘Wie zijn eigen vrouw liefheeft, die heeft zichzelf lief’ (Ef. 5:28).
De liefde van Christus is een krachtig instrument voor verandering, vooral in onze huwelijken. Het transformeert huwelijksverbanden van heerlijkheid tot heerlijkheid. En de echtgenoot is, in afhankelijkheid van God, vooral verantwoordelijk voor het doordrenken van het huwelijk met de liefde van Christus. Wat een buitengewoon iets is een godvruchtige echtgenoot – een kanaal van kruisvormige liefde, niet alleen voor zijn vrouw, maar samen door hun huwelijk, voor de hele wereld.
Dit fragment is overgenomen uit de ESV Men’s Devotional Bible (Crossway, 2015). Het is eerder gepubliceerd bij The Gospel Coalition NL.
De auteur, Tim Savage (ThM, Dallas Theologisch Seminarie; PhD, Universiteit van Cambridge), richt zijn bediening op christelijke leiders en kerken in Europa, en hij is een van de oprichters van de Council van The Gospel Coalition.
