Leestijd: 4 minuten

Nederland moet leren denken en spreken in de termen van de genderideologie. De nieuwste editie van een belangrijk Nederlands woordenboek, in de volksmond bekend als de Dikke Van Dale, wil niet langer beschrijven en informeren, maar indoctrineren.

Volgens een deze week verschenen persbericht wordt Neerlands iconische woordenboek genderinclusief. Van Dale –hij zou zich bij het horen van dit nieuws waarschijnlijk omdraaien in zijn graf– omarmt het gedachtengoed van de genderideologie. In de nieuwste editie van het woordenboek wordt een groot aantal woorden die naar mensen verwijzen, voor het eerst voorzien van m, v, én de genderneutrale x. De verschijning van de nieuwe Dikke Van Dale staat gepland op 22 maart a.s.

Beschrijvend ideaal
De taalkunde stond ooit ten dienste van het gezonde denken. Johan Hendrik van Dale geloofde daarin. Juist daarom beijverde hij zich voor zorgvuldig geformuleerde definities die recht deden aan de intentie waarmee woorden gebruikt werden en de feitelijke toestand van zaken die ze beschreven. Omdat hij zelf vaak ontstemd was geweest over de vage, te algemene of onduidelijke informatie die hij in bestaande woordenboeken had aangetroffen, stelde Van Dale hoge eisen aan de exacte omschrijving van begrippen. Het voorwoord op het nieuw woordenboek herinnert ons daaraan: de onderwijzer Van Dale had onveranderlijk de leerling voor ogen, die een duidelijk, precies en volledig antwoord moest vinden op zijn vraag: Wat betekent dit?

Van Dale schrijft zelf, in het voorbericht bij de druk van 1872: „Het schrijven van een Woordenboek is een ondankbaar, een verdrietig werk. Is er veel, dat men heeft opgenomen of verbeterd, er is nog veel meer, dat men vergeten heeft, dat de aandacht ontsnapt is en alzoo onverbeterd is gebleven.” Gelukkig wist hij niet dat de dag zou aanbreken dat men zijn levenswerk vernietigen zou door de betekenis van talloze woorden volslagen te subjectiveren en van hun feitelijke betekenis te ontdoen.

Indoctrinatie
Het nieuwe woordenboek gaat dit realiseren door de voorgenomen toevoeging m/v/x voor alle ‘de-woorden’ die een persoon aanduiden, maar die niet per se verwijzen naar een biologisch geslacht. Bijvoorbeeld: de minister, de voetballer, de held, de bakker of de crimineel. Vroeger kenden we x als de onbekende factor die met behulp van wiskundige formules uitgerekend kon worden. In het nieuwe gebruik functioneert het feitelijk als ”voor mijn gevoel”. Het gevolg: als minister Kaag zich morgen iets anders voelt dan een vrouw, verandert haar benaming van minister v naar minister x.

Vroeger had de NCRV een populaire kinderserie waar een oom in voorkwam die zich voordeed als geheim agent. Zijn naam was ”uncle x”. Het hele gezelschap stond bekend als ”de familie Knots”, want stapelgek was het inderdaad. Met de nieuwe Van Dale raakt het allemaal nog gekker. Het is de vraag wat taal in de nieuwe situatie dan nog betekent, behalve het doorgeven van een persoonlijk gevoelen, en wat de gevolgen zullen zijn voor het effectief denk- en oordeelsvermogen van hen die zulke taal gebruiken.

Het gaat werkelijk niet om geringe veranderingen, maar om bijna 15.000 woorden. Het persbericht van Van Dale stelt dat dit een gevolg is van de veranderende opvattingen in de samenleving, waardoor het taalgebruik meeverandert. Dat is grote onzin. De gemiddelde Nederlander verwijst echt niet naar zichzelf of zijn functie met de toevoeging m of v en al helemaal niet met x. Van Dale verwijst zonder documentatie naar: „Een steeds grotere groep mensen verwijst met beroeps- en andere persoonsnamen niet meer naar een bepaald geslacht, en bedient zich in het dagelijks taalgebruik van genderinclusieve mogelijkheden.” Dit soort argumentatie zonder bewijs doet denken aan de mini-demonstraties van linkse mensen waarop de camera van oude NOS-journaals inzoomde en deed alsof heel Nederland op de been was voor de zaak, terwijl EO jongerendagen en andere grote christelijke bijeenkomsten volslagen genegeerd werden.

Wakker worden!
Er is een schrale troost. Van Dale blijft in principe geloven in de biologische bepaaldheid van het geslacht van mensen. Het persbericht: „Wat hetzelfde blijft. Bij de-woorden die duidelijk wijzen op het biologisch geslacht, zoals de vuilnisman, de non, de vader of de kraamvrouw, verandert niets; zij houden alleen een (m) of een (v).” Dat is verblijdend. Het moet voorlopig niet te gek worden dus.

De 15.000 toegevoegde x’jes zijn een politieke reflectie en missen taalkundige basis. Maar misschien zien sommige ‘insiders’ het als een compromis waarbij minimale uiterlijke taalaantasting plaatsvindt, die verre te verkiezen is boven de bizarre ingrepen van het Duitse Duden en de rare aanvankelijke Franse fratsen. Niettemin, als we dit denken en duiden in termen van x eenmaal aanvaarden als beginsel, is het einde zoek.

De praktijk leert helaas reeds dat biologisch bepaalde woorden door de genderactivisten als politiek incorrect worden bestempeld. In hun totalitaire denken is alleen hun politiek toelaatbaar. Dan wordt zelfs vuilnisman al snel discriminatie tegen een vrouw die zeer toevallig ook bij de gemeentelijke reinigingsdienst blijkt te werken. Zij kan immers vuilnisman v zijn? Misschien voelt ze zich wel vuilnisman x of zelfs m? Overheidsorganisaties zijn reeds bezig om te propageren dat het zelfs bedenkelijk is om het woord ”vader” te gebruiken. Gendertaal en -denken overnemen is een geleidelijk proces. Maar als je eenmaal toegeeft, is het einde zoek.  

Het wordt tijd dat we wakker worden. Dat ouders hun kinderen bewust leren omgaan met taal als uitdrukking van de werkelijkheid. Dat begint thuis. Vervolgens is het belangrijk dat u aan de school, via medezeggenschapsraden en anderszins, duidelijk maakt wat u op het gebied van de taalkundige ontwikkeling van uw kinderen van de school verwacht en wat beslist niet. Protesteer in de gemeenteraad en aan de koffietafel tegen dit soort beleid en genderneutraal taalgebruik. Als we niets doen, gaat iedereen het langzaam normaal vinden. Als taalgebruik geen uitdrukking van feitelijkheid meer is, dan worden we een gevoelsmatig manipuleerbare samenleving en komt ook de rechtstaat in het geding. Mijn Duitse collega professor Walter Krämer vindt dat we een stap verder moeten gaan. Nederland moet het protest van de Duitse taalbond volgen. Laten we een petitie beginnen om de Nederlandse taal te redden!

Als een taal communicatief betrouwbaar wil zijn, en de normen van westerse christelijke beschaving reflecteert, dan moet ze nauwkeurig beschrijven, niet genderideologisch doctrineren. Anders komen we in een fantasiewerkelijkheid terecht. De geschiedenis van de twintigste eeuw laat zien dat de droom van ideologen dan gemakkelijk ontaardt in een nachtmerrie voor de gewone burger.

---

Gepubliceerd: 14-01-2022