Leestijd: 3 minuten

Het was in Nederland de afgelopen weken aangenaam rustig aan het genderfront. De Kamer was op reces en het kabinet demissionair. Er was even geen tijd voor de werkelijkheidsvreemde genderagenda. De behandeling van de Transgenderwet werd verder uitgesteld. De politiek was vooral druk met zichzelf, met het wisselen van de poppetjes. En er veranderde véél in de poppetjeskast.

Dagdromerij: oefenen in tevredenheid
Soms zou je willen dat Nederland een jaar of tien geregeerd zou worden door een demissionair kabinet met een waslijst aan controversiële onderwerpen; onderwerpen waar niets aan mag worden gedaan. Dat er een regering zou zijn die uitsluitend zorgt voor sluitende begrotingen, treinen die op tijd rijden, veiligheid op straat, uitstekende voorzieningen voor zwakken en zieken, een goed uitgeruste krijgsmacht, en zo nog wat dingen, en verder he-le-maal niets.

Dat zou er misschien toe leiden dat we gaan oefenen in tevredenheid met ons landje. Er zou ademruimte ontstaan om bestaand beleid en huidige wetgeving beter uit te voeren. Het ambtenarenapparaat zou niet dolgedraaid worden met initiatieven om van alles en nog wat op de schop te nemen. Achterstallig onderhoud zou eindelijk weggewerkt worden. In het parlement zou weer tijd zijn voor fundamenteel debat. Maar dit is natuurlijk dagdromerij.

Nieuw politiek landschap
Toen het kabinet viel en premier Rutte bekendmaakte de politiek te verlaten was er veel respect, maar weinig rouw. Inmiddels tekent zich een nieuw politiek landschap af met twee belangrijke nieuwe gematigd conservatieve partijen – BBB van Caroline van der Plas en NSC van Pieter Omzigt – en een nieuwe roodgroene consolidatiepartij op links onder Frans Timmermans. Daarnaast hebben de meeste partijen nieuwe lijsttrekkers, en sluit de VVD niet langer de PVV uit.

Wat valt er te verwachten op moreel-ethisch gebied in dit nieuwe landschap? Hoe wordt aangekeken tegen huwelijk, gezin en gender? Dat is niet zo eenvoudig vast te stellen, omdat nieuwe spelers zoals BBB en NSC zich op dit punt nauwelijks profileren. Het stemgedrag van BBB en Omzigt in de achterliggende twee jaar getuigde op deze thema’s van enig gezond verstand, maar was tegelijk pragmatisch en inconsistent.

Zo stemde Omtzigt voor afschaffing van de bedenktermijn bij abortus. Hij was tegen de verlaging van de leeftijdsgrens in de Transgenderwet, maar was voor afschaffing van de deskundigenverklaring, behalve voor mensen die zich schuldig hebben gemaakt aan zedenmisdrijven.

Van der Plas was weliswaar tegen aanpassing van de Transgenderwet, maar begon haar verklaring met te zeggen dat BBB ‘altijd zal staan voor het recht van mensen om te zijn die ze zijn of willen zijn, voor een overheid die haar burgers herkent zoals zij herkend willen worden.’  Dat is een veelzeggende beginselverklaring. Ze was tegen afschaffing van de bedenktermijn voor abortus en verstrekking van de abortuspil door de huisarts. Wat overigens weer niet betekent dat ze principieel tegen abortus is.

Bede om niet-verdiende regering
Kortom, de belangrijke ethische onderwerpen zijn bepaald niet veilig in de handen van BBB en NSC. Wel zijn deze partijen vermoedelijk minder ideologisch gedreven en dus minder drammerig wanneer het gaat om inclusiviteit en diversiteit, zeker in vergelijking met bijvoorbeeld VVD, CDA en D’66, en dat kan een rem zetten op sommige ontwikkelingen.

Dat is positief. En bovendien, ook om andere redenen is de opkomst van BBB en NSC vermoedelijk geen verkeerde ontwikkeling.  Bart Jan Spruijt schreef daarom in het ND dat hij zijn zegeningen telt nu Nederland zelfs twéé conservatieve volkspartijen blijkt te tellen. 

Binnenkort zal duidelijk worden wat partijen in hun verkiezingsprogramma’s opnemen. Een goede graadmeter is daarnaast de vraag of er een nieuw regenboog stembusakkoord wordt getekend met het COC en welke partijen dit gaan ondertekenen.

Ondertussen moet het de bede van christenen zijn om een nieuwe regering te krijgen die we niet verdienen. Want als we de regering krijgen die we verdienen, raken we van de regen in de drup. En dat zou rechtvaardig zijn.