“Dat mag u zeker niet, mevrouw?” Deze opmerking kreeg ik regelmatig van leerlingen van de protestantse school waar ik vroeger godsdienstles gaf. Ze dachten dat ik als christen een akelig bestaan leefde, waarin ik vooral een heleboel dingen niet mocht. Maar is dat wel zo? 

Deze gedachte impliceert namelijk dat God een gierige God is die ons de leuke dingen in het leven niet gunt. Zeker wanneer het aankomt op Bijbelse principes rondom seksualiteit – alleen binnen het huwelijk tussen een man en een vrouw – vindt men dat het beter voor ons was geweest als God een beetje ruimhartiger was.   

In onze samenleving (en in toenemende mate ook in de kerk) staat men steeds vijandiger tegenover Bijbelse principes. Deze worden niet alleen gezien als achterhaald, maar ook als schadelijk: hoe durf je tegen iemand te zeggen dat wat hij voelt, zonde is? Of, hoe kun je tegen iemand zeggen dat zij niet mag zijn wie zij ten diepste is? We hebben een goed antwoord nodig op deze beschuldiging. Niet alleen om verantwoording af te leggen van de hoop die in ons is, maar ook om moedig staande te kunnen blijven.  

Geen vrijheid maar slavernij 

Van nature willen we zelf bepalen wat goed voor ons is. Dit gaat helemaal terug naar de hof van Eden. We geloven de leugen van de slang: ‘God heeft niet het beste met je voor, het zou beter zijn als je zelf God was’ (Genesis 3:1-5). Echter, die wens om zelf goed en kwaad te bepalen geeft geen vrijheid, maar maakt ons slaven van onze zondige begeerten. Het uitvoeren van onze zondige wensen en verlangens is wat ons dood maakt in onze zonden en overtredingen (Efeze 2:1-3).  

De zegen van heiliging 

Het goede nieuws is dat Christus ons door zijn grote liefde, uit genade levend maakt. En waartoe? Om de goede werken te doen die Hij voor ons heeft voorbereid (Efeze 2:10). Laat de zonde dan niet in uw sterfelijk lichaam regeren om aan de begeerten daarvan te gehoorzamen. En stel uw leden niet ter beschikking aan de zonde als wapens van ongerechtigheid, maar stel uzelf ter beschikking aan God, als mensen die uit de doden levend geworden zijn. (Romeinen 6:12,13, HSV).  

De Heere Jezus belooft ons een leven in overvloed (Johannes 10:10). Zijn wil voor ons is onze heiliging (1 Thessalonicenzen 4:3). Deze twee dingen gaan volledig samen. Het streven naar heiliging – ook, vooral, op seksueel gebied – is niet een last, maar de zegen van het evangelie.¹ Waarom zouden we teruggaan naar de zonden waar God ons van verlost heeft? God verbiedt ons dingen, omdat ze niet goed voor ons zijn. Groeien in heiligheid betekent dat we dit steeds meer gaan zien en zelf steeds meer verlangen te leven zoals God het bedoeld heeft. Met hulp van God strijden tegen de zondige verlangens is niet schadelijk, maar brengt juist vreugde omdat het een leven mét God is. 

Overvloedige blijdschap

“Dat mag zeker niet?” Als christenen leren we steeds meer zeggen “dat wil ik niet”. Ons hart en ons leven is steeds meer gericht op het doen van de wil van de Heere en dat is een vreugdevol leven. U maakt mij het pad ten leven bekend; overvloed van blijdschap is bij Uw aangezicht, lieflijkheden zijn in Uw rechterhand, voor altijd (Psalm 16:11).  

¹ Matthew Roberts, Pride – Identity and the Worship of Self, blz. 159 

Willemien Gunnink-Janssen woont met haar gezin in Engeland. Haar man is predikant.