Leestijd: 4 minuten

Je mag komen zoals je bent, maar niet blijven zoals je bent. Dat is een spanning waar veel kerken en christelijke organisaties mee te maken hebben. Juist op het punt van LHBT ligt het grootste christelijke evenement van Nederland onder vuur. De Pinksterconferentie Opwekking heeft een deel van haar kampeerterrein gereserveerd voor een organisatie die het geloof met een LHBT levenswijze combineert.

Het is deze week weer tijd voor de jaarlijkse pinksterconferentie van de stichting Opwekking. Dit jaar iets eerder dan gebruikelijk omdat het terrein in Biddinghuizen wel direct na Hemelvaart, maar niet met Pinksteren beschikbaar was. De afgelopen jaren trokken, over vier dagen verspreid, in totaal gemiddeld meer dan 60.000 mensen op naar de Flevopolder. Slechts een minderheid van deze bezoekers komt uit evangelische groepen. Tenminste 60 procent is afkomstig uit traditionele kerkverbanden. Veel van de bezoekers ervaren het als samenbindend en opbouwend om in een ontspannen campingsfeer medelanders te ontmoeten voor wie het geloof ook belangrijk is. Een soort van geestelijke oase in een seculier Nederland.

Zendingsland

Wie nadenkt over Opwekking en LHBT, mag niet zomaar oordelen, maar moet verrekenen dat Nederland essentieel een zendingsland is geworden. Bovendien nemen steeds meer kerken afstand van de Bijbel. De synodes van de grootste protestantse kerkverbanden in ons land menen dat een LHBT levensstijl prima te combineren is met geloven in Jezus. In aantallen doet de kerk nauwelijks meer mee. De Rooms-katholieke is op papier de grootste kerk met 3,5 miljoen lidmaten, maar per maand gaan er nog slechts  90.000 daarvan naar de kerk, verdeeld over vier of vijf zondagen.

Het is deze zendingssituatie die kerken en christelijke organisaties voor dilemma’s stelt. Hoe bereik je mensen zonder de zonde goed te keuren?  Op zondag is immers ook bij de HHK en Gereformeerde Gemeente iedereen welkom, ongeacht zijn persoonlijke overtuigingen of levensstijl? Voor de stichting Opwekking ligt het iets lastiger, omdat er ook sprake is van overnachting en reservering van het kampeerterrein voor hun gasten. Vroeger gold het beleefde beginsel dat als je ergens te gast bent, je de plaatselijke normen en waarden respecteert. Het is niet eens zo heel lang geleden dat je getrouwd moest zijn om samen de nacht door te brengen in een hotel of bed & breakfast.

Spanning

Bij Opwekking is echter een andere praktijk ontstaan. Daarop kwam onlangs kritiek vanuit conservatief evangelische hoek. Niet alleen zijn ongetrouwde gewone stellen in één tent inmiddels normaal geworden, maar ook is een deel van het kampeerterrein gereserveerd voor een LHBT-stichting die meent dat homoseksueel leven en Jezus volgen prima samengaan.

De reactie van Lourens du Plessis, directeur van Opwekking, was enerzijds mooi en Bijbels: “Wij verlangen naar gezonde gezinnen en heilige huwelijken. Moedigen wij ongehuwde stellen aan kampeermiddelen te delen? Nee. Maar zouden we hen daarom moeten wegsturen? Willen we handhaven alsof bekering vooraf moet gaan aan het horen van het Woord? Wij geloven dat dit niet de weg is die God ons wijst. In Mattheüs 9 wordt Jezus bekritiseerd omdat Hij omgaat met ”tollenaars en zondaars”. Zijn antwoord blijft voor ons leidend: Niet de gezonden hebben een dokter nodig, maar de zieken… Ik wil barmhartigheid en geen offer (Mattheüs 9:12-13)”.

Verlegenheid

Veelzeggend was echter dat Du Plessis anderzijds in zijn reactie het thema LHBT geheel negeerde. Zijn woorden gaan alleen over “ongehuwde stellen”. Het thema ligt immers gevoelig in de achterban en bij de leiding. Toch vraagt de ontstane praktijk om kleur bekennen. Wat zegt Du Plessis praktisch tegen deze gastheer van de LHBT-afdeling op de camping van Opwekking? “Samen met mijn partner (mijnheer X) en onze kinderen staan wij voor de derde keer op Opwekking. Ik geloof in God en dat hij iedereen even lief heeft. Verder geniet ik ervan wanneer mensen om mij heen het goed hebben. Ik ben daarom ook dit jaar graag weer een van de gastheren op ons veldje.”

Het is veelzeggend dat je kennelijk als praktiserend homoseksueel jarenlang de Pinksterconferentie kunt bezoeken, zonder ooit opgeroepen te zijn tot bekering. De LHBT afdeling op het terrein heeft ook het specifieke doel om een veilige haven te zijn waar mensen met een alternatieve seksuele oriëntatie niet tegen ongewenste oproepen of gebeden aanlopen. De LHBT identiteit is normatief en niemand mag daaraan komen. Ondertussen blijft dan wel de vraag over: Welk ‘woord’ wordt er bij Opwekking gepreekt, als je elk jaar maar weer mag komen en blijven zoals je bent, en het speciaal gereserveerde LHBT terrein weer voor je klaarstaat? Echte opwekking gaat toch samen met bekering?

En dat laatste wil men kennelijk beslist niet. Tolerantie in LHBT gelederen blijkt dikwijls een zaak van eenrichtingsverkeer. Dat bleek twee jaar geleden. Men protesteerde dat Opwekking het gewaagd had de band Salvation uit te nodigen. Dat zou een anti-homoband zijn. Hun misdaad? De band had bij een kerkelijk optreden verzocht dat de voorbede bij hun optreden niet door een praktiserende homoseksuele predikant gedaan zou worden, maar door zijn collega.

Het is verdedigbaar om een apart terrein te hebben voor mensen die beschadigingen hebben opgelopen. Echter als dat terrein beheerd wordt door een stichting die alternatieve vormen van seksueel gedrag ziet als een recht waar niemand iets van mag zeggen, dan is er sprake van LHBT activisme. De stichting Wijdekerk valt in deze groep. Zij pleit openlijk voor het recht om homoseksueel of biseksueel te leven.

Als Opwekking al geen problemen meer heeft met het eerste, dan zeker toch met een levensstijl waarin iemand die zich christen noemt, als biseksueel afwisselend met mannen en vrouwen naar bed gaat?

Als een christelijke organisatie een deel van zijn kampeerterrein reserveert voor een stichting die dit soort alternatief seksueel gedrag prima vindt, dan moeten we de vraag stellen of dit nog iets te maken heeft met de goede boodschap van de Bijbel? Dat het Reformatorisch Dagblad een podium geeft aan deze stichting is even bevreemdend als vervreemdend.

Het blijft in dit alles waar: De Heere Jezus roept geen rechtvaardigen, maar zondaars. Anders zou er voor niemand hoop zijn. Zijn roepstem staat echter niet op zichzelf: “Ik ben niet gekomen om te roepen rechtvaardigen, maar zondaars tot bekering.” (Markus 2:17b)

Echte opwekking kan niet zonder bekering.