Een nieuwe poging om de positieve bevindingen van het Nederlandse transgenderonderzoek over puberteitsremmers te repliceren (waar ‘The Dutch Protocol’ op gebaseerd is), is mislukt. Een Amerikaanse studie onder leiding van genderclinicus Johanna Olson-Kennedy rapporteerde geen verbeteringen in de geestelijke gezondheid bij een groep van 94 minderjarigen, met een gemiddelde leeftijd van 11,2 jaar, na 24 maanden puberteitsremming.
Voorafgaand aan het onderzoek schreef Olson-Kennedy dat ze rigoureus wetenschappelijk bewijs wilde leveren voor de effectiviteit van puberteitsremmers. Omdat de resultaten tegenvielen, werd publicatie van dit rapport eerst nog een poos uitgesteld. Hetzelfde gold voor Engels onderzoek uit 2015, aldus Gender Clinic News.
Nederlandse autoriteiten wachten nog met het herzien van de behandelrichtlijn. Volgens Jilles Smids, filosoof aan Erasmus MC in Rotterdam, loopt Nederland hiermee achter de feiten aan. Relatief veel jongeren met genderdysforie krijgen uiteindelijk ook medicatie gebruiken (puberteitsremmers of hormonen van het andere geslacht). Het Cass-onderzoek roept op tot strenge medische terughoudendheid. Daar is in Nederland nog geen ruimte voor.
