Kinderwens en klimaatcrisis

jessica-rockowitz-5NLCaz2wJXE-unsplash
Leestijd: 3 minuten

Wat is de beste manier om een bijdrage te leveren aan het klimaat? Onmiddellijk stoppen met het krijgen van kinderen, stellen activisten van de wereldwijde beweging van zogenaamde ‘anti-natalisten’. Een groeiend aantal christenen onderschrijft die gedachte, zo bleek vorige week uit diverse artikelen in het Nederlands Dagblad. Maar hoe Bijbels is dit?

Spencer Rochi, co-founder van de BirthStrike Movement, een beweging van ‘geboortestakers’ die in 2021 in Canada werd opgericht, verwoordt het als volgt: ‘Het hebben van kinderen, met name in de ontwikkelde wereld, is een van de meest schadelijke dingen, zo niet het meest schadelijke wat je kunt doen.’ Hij ziet het verwekken van kinderen daarom als ‘misdaad tegen de mensheid’.

Stop Having Kids, een anti-natalistische beweging die meent dat voortplanting een immorele en onethische keuze is, claimt zelfs: ‘Geen van de ongeborenen wenst geboren te worden, maar tal van levenden wensten dat ze dood waren’.

Volgens sommige onderzoekers zijn er vier lifestylekeuzes die er écht toe doen wanneer het gaat om impact op klimaat: vegetariër worden, stoppen met vliegreizen, je auto weg doen, of een kind minder ‘nemen’. De bijdrage van de laatste keuze zou enorm zijn: het levert een besparing op van 60 ton koolstofdioxide. Dat zou 25 keer meer zijn dan wanneer ervoor gekozen wordt om levenslang geen auto meer te hebben.

Bezorgde christenen

Ook christenen in Nederland zijn in toenemende mate onder de indruk van dit soort argumenten, zo blijkt uit artikelen in het Nederlands Dagblad van vorige week. Willem Boersma (34) zegt in een interview: ‘In de Bijbel geeft God de opdracht aan mensen om zich te vermenigvuldigen. Ik kan niet in Gods huid kruipen, maar ik kan me goed voorstellen dat Hij vindt dat het vermenigvuldigen inmiddels wel aardig is gelukt en dat er nu een andere opdracht prioriteit heeft: goed voor Zijn schepping zorgen. Het klimaat is voor mij een belangrijke reden waarom ik geen kinderen wil.’

Dat er genoeg redenen voor christenouders zijn om bezorgd te zijn voor hun kinderen in het licht van wat er gaande is in de wereld, is duidelijk. Die zorgen leven breed, en worden bepaald niet alleen ingegeven door zorgen over opwarming van de aarde. Snelle secularisering, de opmars van dwingende woke-ideologie, technologische ontwikkelingen, toenemende internationale spanningen, hoge inflatie, vluchtelingenstromen, ze spelen allemaal mee. ‘Wat zullen onze kinderen nog moeten meemaken’ is een veelgehoorde verzuchting.

Dat dit ook tot gevolg heeft dat christenouders zich meer bewust zijn van de grote verantwoordelijkheid die zij hebben wanneer zij kinderen krijgen, is niet meer dan logisch. Het zou vreemd zijn als het anders was.

Vitale samenleving

Toch kan dat nooit een reden zijn om te streven naar minder kinderen. Een vitale samenleving bestaat bij de gratie van kinderen. Kinderen zijn geen stikstof, maar zuurstof voor een natie. Een samenleving zonder kinderen vergrauwt en zal langzaam instorten. Het is als iemand die in hongerstaking gaat omdat voedsel soms kankerverwekkend is. Het middel is erger dan de kwaal. 

Belangrijker is echter wat de Bijbel zegt. De allereerste opdracht die Adam en Eva kregen was het krijgen van kinderen (Gen. 1:27-28). Die opdracht bleef, ook na de val (Gen. 3:16), en werd door God met Noach vernieuwd na de zondvloed (Gen. 9: 1).

Onverbrekelijke verbondstrouw

Het ‘nemen’ van kinderen is in dat licht bezien een allesbehalve Bijbelse gedachte. Kinderen zijn geen keuze, maar een geschenk dat ontvangen wordt, een bijzondere zegen van de Heere. ‘Zie de kinderen zijn een erfdeel des HEEREN; des buiks vrucht is een beloning.’ (Psalm 127:4). Dat geldt ook de veelheid van kinderen (Psalm 128:3).

Op allerlei manieren blijkt in de Bijbel het belang van het gezin, zowel in het Oude als Nieuwe Testament. Ongetwijfeld is dit vooral omdat de belofte van Gods genadeverbond in de lijn van de geslachten gerealiseerd wordt. God gedenkt aan Zijn verbond van kind tot kind en van geslacht tot geslacht. Zolang als er de zon is zal Zijn Naam van kind tot kind voortgeplant worden (Psalm 72:17). Zo bouwt Hij Zijn kerk. Die zal bestaan uit een schare die niemand tellen kan, uit alle naties, geslachten, volken en talen.

De stille getuigen van dat Godswerk zijn de lange geslachtsregisters in de Bijbel. Zij lijken nutteloze bladvulling, maar getuigen van Gods onverbrekelijke verbondstrouw. Die trouw bleek allermeest bij de komst van het Kind in Bethlehem. Die trouw zal opnieuw blijken bij de wederkomst van hetzelfde Kind.

Daarom zal de vrouw zalig worden in kinderen te baren (1 Tim. 2:15a). Daarom moeten er huwelijken zijn die met de kinderzegen bekroond worden, tot de laatste dag aanbreekt. Opdat Zijn huis vol worde. Want de heerlijkheid van de Koning is in menigte des volks. (Spr. 14:28).


Gepubliceerd: 23-12-2022

Ook interessant

Het zevende gebod #15 – Geen kinderen

De Heidelbergse Catechismus behandelt het zevende gebod kort, kernachtig. Over de rijke inhoud ervan hield ds. T.A. Bakker uit Nieuwe-Tonge recent zes